อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 11/2 วันที่ 28 พ.ค. 57
สองคนเบรกเอี๊ยดดดด!!! “โห..น้องฉัตร..เล่นของสูงเลยเหรอคะ? คิดจะเล่นท่านประธานไม่พอ ยังจะมาเล่นหัวพี่อีกเหรอคะ?”“แล้วพี่ล่ะคะ..คิดยังไง? ถึงได้ดึงเอาของสูงอย่างท่านประธานลงมาเทียบกับหัวของพี่ ๆ”
สองคนสะดุ้งโหยง
“เยอะไปละ!!”
“เยอะสิ!! ฟ้ากับเหวมันห่างกันเยอะ ไม่ควรเอามาเทียบกัน..เข้าใจมั้ยคะ??”
ลูกกอล์ฟโค้ง “เข้าใจครับ!!”
มอลลี่ตบหัวลูกกอล์ฟ “ ไอ้บ้า!!”
ลูกกอล์ฟกุมหัวป้อย ๆ มอลลี่เดินไปประจันหน้ากับปาริฉัตร “ทำเป็นปากดีไปเหอะ ฟ้ากับเหว..ฮิฮิ..จริงด้วย สิ..ฟ้าน่ะท่านประธานแน่ ๆ แต่ว่า ‘เหว’ น่ะ..คงจะไม่ใช่พี่มอลลี่หรอกนะคะ..คุณน้องฉัตรขา”
“มีสิคะ!!” มอลลี่จิกตาลงที่โต๊ะปาริฉัตร หยิบกระจกส่องหน้าที่วางอยู่แถวนั้นส่องหน้าปาริฉัตร “คนนี้ล่ะค่ะที่จะเหมาะกับ ‘เหว’”
ปาริฉัตรทุบโต๊ะปัง “พี่มอลลี่!!!”
”ฮือ ๆๆ น่าเวทนานะไอ้ลูกกอล์ฟ วัน ๆ มัวแต่ทำงานอย่างวัวอย่างควายถวายชีวิต เฮ้อ! กำลังจะโดนถีบลงเหว..นางยังไม่รู้ตัวอีก ฮ่า ๆๆๆ”
ลูกกอล์ฟ งงๆ แต่ก็เอาวะ..หัวเราะด้วยก็ได้
“พูดเรื่องอะไร? ใครจะโดนถีบลงเหว?? พูดมา!!”
“ก็เธอไง!!” มอลลี่ส่งกระจกให้อีก “ดูซะ!”
ปาริฉัตรปัดทิ้ง “หมายความว่ายังไง??”
“ก็หมายความว่า..คำว่า ‘ตกกระป๋อง’ รึว่า ‘หมาหัวเน่า’ มันยังเบาๆ ไป แต่ในสถานการณ์ ณ จุดนี้ พี่มอลลี่คงต้องใช้คำว่า ‘เหว’ น้องฉัตรกำลังจะถูกถีบลงเหวเพราะ...”
“ว่าาาา” ลูกกอล์ฟรับลูก
“ท่านประธานกำลังจะพาคุณเลขาฯน้องเดือนไปดินเนอร์กับครอบครัวไกรตระกูลแฟมิลี่เย็นนี้!!!!
ปาริฉัตรตะลึง
“แกรนด์โอเพนนิ่ง?? เปิดตัวอย่างเป็นทางการ??”
“ถูกต้อง?? ออลไรท์ มันใช่เรยย์ย์อ่ะ..ไอ้ลูกกอล์ฟ”
สองคนสะใจ ในขณะที่ปาริฉัตรยืนหน้าซีด..หมดแรง พึมพำ “ไม่จริง..ท่านประธาน”
ห้องทำงานนาคินทร์ นาคินทร์นั่งมองลูกเหล็กกระทบกันอยู่ จู่ ๆ ปาริฉัตรก็เปิดประตูผลัวะเข้ามา นาคินทร์ชะงักมอง?? ปาริฉัตรชะงัก หยุดยืน “มีอะไรครับ..คุณฉัตร??
“เอ่อ..คือฉัตรเพิ่งทราบว่าท่านประธานจะมีทานอาหารที่บ้านเย็นนี้”
“ครับ??”
“เอ่อ..คือ..มีงานสำคัญอะไรรึเปล่าคะ?”
“คุณฉัตรมีอะไรรึเปล่าครับ?”
ปาริฉัตรหลบตา “เอ่อ”
ประกายเดือนเปิดประตูเข้ามา ชะงัก “พร้อมแล้วค่าาา ท่านประ.. อุ๊ย!!!”
ปาริฉัตรหันไปมองตาวาวตำตาตำใจเหลือเกิน
“แฮ่!! ถึงว่า..ไม่มีใครอยู่หน้าห้อง งั้นเดือนไปรอข้างนอกนะคะ”
“ไม่ต้องครับคุณเดือน ผมน่าจะไม่มีงานอะไรแล้วใช่มั้ยครับคุณฉัตร”
“เอ่อ..ค่ะ..มะ..ไม่มีค่ะ“
“งั้นเราไปเลยเถอะครับเผื่อรถติด เดี๋ยวคุณพ่อคุณแม่ผมจะรอ”
ปาริฉัตรอึ้ง เมื่อรู้ว่านาคินทร์พาประกายเดือนไปทานอาหารกับพ่อแม่
ประกายเดือนเห็นอาการฉัตรก็ยิ้มแฉ่ง “ได้เลยค่ะท่านประธาน..ไปก่อนนะคะ..คุณฉัตร!!” ประกายเดือนหลิ่วตาให้แล้วเดินออกไปกับนาคินทร์
ปาริฉัตรแทบจะกัดลิ้นตายอยู่ตรงนั้น “ไม่จริง!! ไม่จริง!!!”
ที่โต๊ะอาหารบ้านไกรตระกูล อาหารนานาชนิดวางเรียงรายอยู่เต็มโต๊ะ
“แถ่น..แทน..แท้นนนนน!!!”
นารถนรินทร์ ทวยเทพ สาวิตรี ใบตอง กิ้วก้าว..ภูมิใจในฝีมือ
“โอ้โห..งานนี้คุณสาวิตรีจัดหนัก จัดแน่นจริง ๆ”
“แน่นอนจ้ะพ่อ..อาหารไทยแท้ ๆ ด้วยนะจ๊ะ เพราะแม่ว่าก็น่าเบื่อแล้วนะ เดี๋ยวนี้มีแต่คนเปิดร้านอาหาร ภัตตาคาร ฝรั่ง จีน เกาหลี ญี่ปุ่น เต็มไปหมด แม่ก็เลยคิดว่า ‘อาหารไทย’ น่าจะเป็นอะไรที่ถูกใจพี่คินแล้วก็ ‘แขกคนสำคัญ’ ของพี่คิน”
นารถนรินทร์นิ่งไป “ว่าแต่..เครียดจังค่ะ..สรุปว่า ‘แขกคนสำคัญ’ ของพี่คินเนี่ย..ใครกันนะ..อยากรู้จริง ๆ”
“นั่นสิคะ..ใบตองก็อยากรู้..หื้อ!! มันแน่นนนน ไปหมดแล้วคะเนี่ย”
“อ้าว..แล้วนี่ไม่มีใครชวนหนูตะวันมาทานข้าวด้วยกันเรอะ? ทานข้าวกันขนาดนี้ ทำไมไม่ชวนเค้ามาร่วมโต๊ะด้วย?”
“เออ..ก็จริงของพ่อ”
นารถนรินทร์สะกิดแม่ “จะดีเหรอคะ..แม่?!”
”เออ..ก็จริงของลูก”
“จะไม่ดีตรงไหนยัยนารถ ตะวันเค้าก็เป็นคนในบ้านเรา”
นารถนรินทร์อึกอัก “คือ”
“คุณคินมาแล้วค่ะ..คุณคินมาแล้ว!!!”
สาวิตรีกับใบตอง วิ่งวุ่นทำเก็กเรียบร้อย ฟอร์มไม่ตื่นเต้นอะไร ‘นัครินทร์’ โผล่เข้ามาและชะงักที่เห็นทุกคนนั่งกันเรียบร้อย
“ตานัค!! / พี่นัค!! / คุณนัค!!” ทุกคนเซ็งกันระนาว
นัครินทร์งง ๆ เดินปรี่เข้ามา “ฮะ?? ก็ผมไงฮะ--นัคฮะ--นัครินทร์ ทำไมต้องตื่นเต้นกันขนาดนั้นด้วย?! วันนี้ผมหล่อผิดปกติเหรอฮะ?!..ก็ไม่นะ ก็หล่อเหมือนทุก ๆ วัน”
“อ้วกกกกก!!”
“อ้าว..ไปท้องกะไอ้วิทย์ตอนไหน?”
นาถนรินทร์แว๊ด “พี่นัค!!!”
“ตานัค!! พูดกะน้องอย่างนี้ได้ยังไง”
“แหย่เล่นนน..ว่าแต่.. นี่มันอะไรกันฮะเนี่ย?”!
“พริตตี้ โคโยตี้มั้ง?!”
“แม่..ผมหมายถึงว่าทำไมอาหารมันเยอะแยะขนาดนี้?!”
“ก็พี่คินเค้าจะพา‘แขกคนสำคัญ’ของเค้ามาทานข้าวบ้านเรา แม่ก็ต้องจัดให้สมเกียรติ”
นัครินทร์อึ้ง นึก “แขกคนสำคัญ?? ประกายเดือน?? ประกายเดือนน่ะเหรอฮะ แขกคนสำคัญ??”
นาคินทร์เข้ามาพร้อมประกายเดือน “ใช่..ประกายเดือน..แขกคนสำคัญของผม”
ทุกคนหันมอง ตะลึง ๆ ประกายเดือนยิ้มให้ ยกมือสวัสดี “สวัสดีค่ะ..ประกายเดือนค่ะ”
พ่อแม่รับไหว้ นารถนรินทร์มอง ๆ ใบตองตาโต
ห้องนอนปานตะวัน ปานตะวันทิ้งตัวลงนั่งบนเตียง “ตะวันขอตัวดีกว่าค่ะพี่ใบตอง”
“ไม่ได้หรอกค่ะ คุณคินสั่งเสียงเข้มเลยว่าให้ใบตองมาเชิญคุณตะวันไปทานอาหารด้วยกันให้ได้”
“แต่ตะวัน”
ใบตองหน้าเบ้ จะร้องไห้ “คุณตะวันคะ..อย่าให้ใบตองต้องโดนคุณคินดุเลยค่ะ”
ปานตะวันทำหน้าหนักใจ
โต๊ะอาหารบ้านไกรตระกูล นาคินทร์ยิ้ม “ประกายเดือนเป็นน้องสาวของตะวัน”
นัครินทร์แทบตกเก้าอี้ “อะไรนะฮะพี่คิน?! น้องสาว?? คุณเลขาฯของผมเป็นน้องสาวคุณพยาบาลของพี่คิน”
“และที่ผมต้องบอกว่าประกายเดือนเป็น”แขกคนสำคัญ” ก็เพราะ ตะวันรักน้องสาวคนเดียวคนนี้มาก”
นารถนรินทร์ยิ้มแฉ่ง “เข้าใจแล้วค่ะ พี่คินเลยอยากพามาเซอร์ไพร์สพี่ตะวัน พี่ตะวันจะได้หายป่วยเร็วๆ ใช่มั๊ยคะ?”
“อะไรนะคะ? ตะวันไม่สบายเหรอคะ? ตะวันป่วยเป็นอะไรคะ?”
“อ๋อ..หนูตะวันก็”
“อ่อนเพลียนิดหน่อยน่ะครับ คุณเดือนไม่ต้องตกใจ”
ประกายเดือนยังห่วง
“นั่นไง..หนูตะวันมาแล้ว”
ปานตะวันยืนอยู่ ขณะที่ประกายเดือนนั่งหันหลังให้
นารถนรินทร์ตื่นเต้น “พี่ตะวัน..ดูซิคะ..ว่าใครมา”
ประกายเดือนยิ้มแฉ่งหันขวับไปมองตะวัน ปานตะวันตะลึง ดีใจสุดๆ “เดือน!!!!”
สองพี่น้องวิ่งเข้ากอดกันแน่น มีสะอื้น
“ตะวัน!!! เค้าคิดถึงตะวัน”
“พี่ก็คิดถึงเดือน..คิดถึงมาก”
นาคินทร์ตาวาว ทุกคนตื้นตัน
ขณะที่นัครินทร์มองมึน พึมพำ “โห..เลือกไม่ถูกเลยว่ะงานนี้ พี่ก็เซียะ น้องก็ขาวอึ๋ม”
ใบตองที่ยืนอยู่ข้างๆ ถึงกับอายม้วน เพราะนึกว่านัครินทร์ชมตัวเอง “บ้าาาา..คุณนัคอ่ะ!!”
“ดำ!!”
“แอร้ย!!!”
“เป็นไงจ๊ะหนูตะวัน หายป่วยเลยมั๊ยได้เจอน้องสาว”
“ค่ะ..ตะวันขอบคุณมากนะคะ”
“หื้มม..มาขอบคุณอะไรแม่?! ต้องขอบคุณพี่คินเค้า”
ปานตะวันอึ้ง!! นาคินทร์นิ่ง
“จริงค่ะ..เป็นแผนของพี่คินจะเซอร์ไพร์สพี่ตะวันโดยเฉพาะเลย”
ปานตะวันอึ้งๆ ไม่รู้ว่านาคินทร์อยู่ในอารมณ์ไหน นาคินทร์หน้าเฉยๆ ดูไม่ออก
“เอาล่ะ..พ่อว่าทานข้าวกันดีกว่ามั๊ย? หิวแล้ว”
“จริงด้วยจ้ะ..เราฉลองให้ 2 พี่น้องแฮปปี้แฮปปี้กันซะเลยนะจ๊ะ”
นัครินทร์รีบไปพาปานตะวันมานั่งข้างๆ ตัวเอง ตรงข้ามนาคินทร์ ทันที “ทางนี้เลยฮะ..ข้างผมได้เลย..กันเองฮะ..ไม่ต้องเกรงใจ”
ปานตะวันงงๆ นาคินทร์มองๆ ไม่พอใจ ประกายเดือนลืมตัว หวงพี่สาว “เอ่อ..ท่านรองฯคะ”
นาคินทร์เหมือนจะปราม แต่ตั้งใจจับมือประกายเดือนที่วางอยู่บนโต๊ะให้ปานตะวันเห็น “ทานข้าวเถอะครับ..คุณเดือน”
ปานตะวันมองมือนาคินทร์จับมือประกายเดือนอย่างอึ้งๆ ก่อนจะตวัดสายตาขึ้นมองนาคินทร์อย่างมีคำถาม นาคินทร์มองรออยู่แล้ว “ทานข้าวเยอะๆ นะครับคุณตะวัน จะได้หายเร็วๆ”
ปานตะวันอึ้ง รู้สึกถึงความไม่ปกติ
นาคินทร์ตั้งใจตักกับข้าวให้เดือน “ลองชิมนี่นะครับ..ฝีมือคุณแม่ผม..อร่อยมาก”
ประกายเดือนยิ้มแฉ่ง “ขอบคุณค่ะท่านประธาน หื้มมม..อร่อยจริงๆ อร่อยมากค่ะ”
อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 11/2 วันที่ 28 พ.ค. 57
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shaynaละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ